2. PARTYCYPACJA SPOŁECZNA I PARTNERSTWO

Główną zasadą rewitalizacji jest partycypacja społeczna. W związku z tym aby wdrażane rezultaty LPR przyniosły oczekiwane skutki powinien on być budowany na wiedzy i doświadczeniu głównych interesariuszy: społeczności lokalnej, samorządu, przedstawicieli trzech sektorów (publicznego, prywatnego i pozarządowego) i konsultantów zewnętrznych.

PARTYCYPACJA SPOŁECZNA ZAPEWNIA:

  • poznanie potrzeb i oczekiwań interesariuszy oraz dążenie do spójności planowanych działań z tymi potrzebami i oczekiwaniami;
  • prowadzenie, skierowanych do interesariuszy, działań edukacyjnych i informacyjnych o procesie rewitalizacji;
  • inicjowanie, umożliwianie i wspieranie działań służących rozwijaniu dialogu między interesariuszami oraz ich integracji wokół rewitalizacji;
  • zapewnianie udziału interesariuszy w przygotowaniu dokumentów dotyczących rewitalizacji, w szczególności gminnego programu rewitalizacji;
  • wspieranie inicjatyw zmierzających do zwiększania udziału interesariuszy w przygotowaniu i realizacji gminnego programu rewitalizacji;
  • zapewnianie w czasie przygotowania, prowadzenia i oceny rewitalizacji możliwości wypowiedzenia się przez interesariuszy.

INTERESARIUSZE GMINNEGO PROGRAMU REWITALIZACJI

  • mieszkańcy obszaru rewitalizacji oraz właściciele, użytkownicy wieczyści nieruchomości i podmioty zarządzające nieruchomościami znajdującymi się na tym obszarze, w tym spółdzielnie mieszkaniowe, wspólnoty mieszkaniowe i towarzystwa budownictwa społecznego;
  • mieszkańcy gminy spoza obszaru rewitalizacji;
  • podmioty prowadzące lub zamierzające prowadzić na obszarze gminy działalność gospodarczą;
  • podmioty prowadzące lub zamierzające prowadzić na obszarze gminy działalność społeczną, w tym organizacje pozarządowe i grupy nieformalne;
  • jednostki samorządu terytorialnego i ich jednostki organizacyjne;
  • organy władzy publicznej;
  • podmioty, inne niż wymienione powyżej realizujące na obszarze rewitalizacji uprawnienia Skarbu Państwa.

FORMAMI KONSULTACJI SPOŁECZNYCH SĄ:

  1. zbieranie uwag w postaci papierowej lub elektronicznej, w tym za pomocą środków komunikacji elektronicznej, w szczególności poczty elektronicznej lub formularzy zamieszczonych na stronie podmiotowej gminy w Biuletynie Informacji Publicznej;
  2. spotkania, debaty, warsztaty, spacery studyjne, ankiety, wywiady, wykorzystanie grup przedstawicielskich lub zbieranie uwag ustnych.

FORMY KONSULTACJI SPOŁECZNYCH:

  • Spotkanie – pozwala na zebranie opinii przedstawicieli różnych środowisk lokalnych. Może przyjąć postać konsultacyjną, edukacyjną lub informacyjną. 
  • Debata publiczna – przewiduje możliwość dyskusji po zaprezentowaniu wniosków z przeprowadzonej analizy. Pozwala na wykorzystanie wiedzy eksperckiej, poprzez uczestnictwo specjalistów w wybranych dziedzinach.
  • Warsztaty – pozwala na odwołanie się do wiedzy uczestników spotkania poprzez wykorzystanie przygotowanych kart ćwiczeniowych. W ten sposób można wypracować główne problemy danego obszaru oraz możliwe rozwiązania.
  • Spacery studyjne - metoda pozwalająca spojrzeć na badany obszar (miejscowość/gminę) oczami jego mieszkańców. W trakcie badania uczestnicy wcielają się w role przewodników oprowadzających badacza po miejscach, w których widoczne są zarówno pozytywne jak i negatywne zjawiska społeczne zachodzące w ich otoczeniu. Pozwala to na analizę występowania w przestrzeni publicznej zjawisk świadczących o obecności lub braku kapitału społecznego w gminie/miejscowości.
  • Badania ankietowe - badanie ankietowe może być przeprowadzone w formie papierowej, elektronicznej bądź np. telefonicznie. Wybrana forma zależy od etapu opracowywania gminnego programu rewitalizacji. Badanie ankietowe pozwalają na stosunkowo szybkie zebranie opinii mieszkańców i innych interesariuszy Programu.
  • Wywiady indywidualne – polega na przeprowadzeniu ustrukturyzowanej rozmowy telefonicznej z daną osobą. Ma na celu uzyskanie konkretnych informacji w sposób planowy i metodyczny według określonego schematu, zwanego scenariuszem wywiadu.
  • Wywiady grupowe – uwagę respondentów koncentruje się cały czas na wąsko zakreślonym problemie badawczym dzięki czemu można wyeliminować niejasne i mało ważne informacje, a bardziej wyeksponować i skonkretyzować informacje istotne. Podobnie jak w wielu pozostałych technikach badań jakościowych dużą rolę odgrywa moderator, którego doświadczenie i elastyczność pozwala na optymalne dostosowanie stopnia własnej ingerencji w przebieg dyskusji.